Misket Şiiri - Gül Sevim

Şekerlemeler kadar tatlı gelirdi hayat bize
Annemin dar elinin mahcubiyeti binince omuzlarımıza
Küçük adımlara sığdırdığımız o meşakatli yolda
Babamın gölgesi pusula olurdu.
Önünde eskimiş kıymetli defteriyle
Dilinde hep cok téşekkür olan bizim bakkal Mehmet amca
Birgün eksi , birgün artı
Doldururdu bizim kağıttan keseyi ...
Yüzümüzde ufak tebessüm...
Ayağımda lalen
Temmuzun orta yeri
Ellerimizde en sevdiğimiz içeceklerle
Tutardık evin yolunu...
Bizler umut dolu çocuklardık.
Avuç dolu mutluluk yeşerirdi dudağımızın kenarında
Karanlıkta korku nedir ? bilmezdik.
Çikolata ,şeker hayal kırıklıgımız olmaz
Pembe düşlerimize zit karası yüzler girmezdi.
Anne kucağı kadar bağlıydı sokaklar birbirine
Kapı zillerinde minik parmak izlerimiz
Akşamın tenhasında kaçışan yaramaz çocuklardık ...
Duvar deliklerinde gülüşürdük şen şakrak
Parmak uçlarımıza biriken toz taneleriyle
Tutardık evin yolunu..
Göz pınarlarımızdan elma şekerinden tatlı uykular süzülürken
Annemin elinde mavi tası
Kapıda belirirdi gölgesi
İşte sabun kokusu , işte mutluluk
Ardına kadar açık pencerenin pervazında
Geceye dalardı göz bebeklerimiz.
Yıldızlara hikayeler anlatırdık uçsuz bucaksız
Uzak diyarlara el sallar
Sevdiğimiz ne varsa paylaşırdık
Bizler umut dolu çocuklardık🥀

Gonül Defterim