Güneşin mahur bestesi sönerken tepelerde
Mahyasını çekerim pencereme yalnızlığın
Gam denizimde kandil gözleri masama koyup
Yorgun sayfalarını açarım anıların
Ve sonra kaçmaya başlarım aşkın pusatından
Atarım kendimi derbeder rüzgarların önüne
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var