Mısır Taneleri Şiiri - Cihat Elcik

Pazardan aldığımı sandım,
Altı tanesi yüz liraydı…
Oysa Rabbim, o mısırlar için
Pazarcıya da, tedarikçisine de rızkını çoktan vermişti.
*Bana ise o mısırları ikram etti bedelsiz, rahmetle.*

Ben yüz lira verdim, ama düşünmedim;
O parayı kazanmak için
Tüm hücrelerimi, kaslarımı, nefesimi
Ben değil, O çalıştırıyordu.
Hatta yoktan var olmayı,
Organlarımın düzenini, aklımı, ellerimi…
Ben mi kurmuştum? (Haşa)

Mısırı ikiye böldüm,
Tencereye bıraktım kaynar suya.
Ve içimden dedim:
İyi ki senin aklın yok mısır,
İyi ki ruhun yok…
*Çünkü tam ortandan belini kırdım.*

Sonra kaynar suda haşladım,
Çocuksu yanımı hüzün sardı ve iç çekti:
*“Canını yaktıysam özür dilerim...”*

Ama asıl benliğim şükre yöneldi,
Çünkü her ısırıkta, her dişleyişte
*O mısırdan değil, rızık verenden tattığımı bildim.*

O da topraktan gelmişti, ben de…
Ama beni ondan üstün kılan,
Beni çok seven bir Zât vardı.
O Zât ki, o mısırı pazarcının eliyle
*Tam ağız tadıma uygun, ihtiyacım olan vitaminleri gönderendi.*

*Er-Rezzâk!* Sensin beni besleyen,
*El-Muhyî!* Sensin ölü toprağı dirilten,
*El-Kerîm!* Sensin cömertliğini her nimette gösteren,
*Ya Bârî!* Mısırın tanelerini düzenlediğin gibi,
Kalbimizi de imanla, huzurla düzene koy.

- Cihat Elcik