Mısır Püskülü Şiiri - Hüseyin Turhal

O, bir gizlenmenin işaretidir. Altında sakladığı dolgun ve ağır gerçeğin, dışarıya sızan ince, hafif bir fısıltısı. Toprağın emeğiyle güneşin vaadi arasındaki, ipeksi ve altın sarısı bir aracılık. Püskül, henüz olgunlaşmamış bir sırrın, rüzgârla oynayan nazik bir telaffuzudur.

Dokunuşu, yazın sonu gelmez sıcaklığına aittir. Bir avuç tüy kadar değersiz, ama o içteki sert ve düzenli hayatın kanıtı olarak paha biçilmez. O, bütün bir hasat döngüsünün, görünmez ve hafifçe sallanan kılcallarıdır.

Bazen kurumuş, unutulmuş ve amacı tamamlanmış bir ihmaldir. Yüzlerce tanenin tek tek beslenme hattı, şimdi işi bitmiş, havada asılı kalmış bir anı yığını. Mısır püskülü, bir şeyin hem çok yoğun hem de çok hafif olabileceğini kanıtlayan, hem somut hem de neredeyse hayali bir sınır nesnesidir. O, kendini adadığı meyveden çok daha özgür, çok daha pervasızdır.