rüzgar deli deli esiyor gecenin tam orta yerine...
saplanıyor acının hançeri heryere
bilirmisin...
türküler söyleniyor ayrılıktan yana...
yağmur yaprak gibi döküyor kendini...
hem işitip hem görebilirmisin...
ah eylül yine geldi...
hüzün şehrinin kapıları açıldı sonuna dek...
girersin...
sararıp soluyor yapraklar..
dallardan düşüyor yaralı kuşlar..
durdurabilirmisin...
kalbim dağılıyor su gibi yere...
duvarlar sıvanıyor..
sen işçimisin..
Sümeyye NuroğluKayıt Tarihi : 2.9.2007 01:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sümeyye Nuroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/02/misin-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!