Kemer delikleri gibi sıralanmıştık
Sırtımıza semer vurulmadan
Ve birbirlerimizi hiç görmeden
yaralanmıştık ta derinlerden
Aralamıştık bütün perdeleri
En geridekileri bile
Toparlardık ilerilerden
Topu topu kaç mevsimin gönül şirazesinde hayat bulan
Ve kartopu dayanıklılığındaki sevgilerimiz
yıkardı ruhsuz esirgenmişliklerimizi…
Her coşkusu yağış aldı ömrün her cerihanında
Bağışlandı elde kalan tüm bağışlanmayışlıklar
Bakındık durduk son kez
Ve yakındık yeterince de etraflıca etrafa
Rafa kaldırılmış başıbozuk duyguların ilişiklerine bile ilişmeden
Sakındık kendimizi bencilliğimizden
Boğaç Yüzgül
Kayıt Tarihi : 24.6.2019 15:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!