Altın beşiklerde, sırma kundakta,
Büyüsen de misafirsin unutma!
Saraylarda, köşkte ya da konakta,
Yaşasan da misafirsin unutma!
İnsanlar önünde diz çökseler de,
Alimler eline su dökseler de,
Garipler gıptayla hep baksalar da,
Misafirsin, misafirsin unutma!
Dünyada insanın özü olsan da,
Cihanın en güzel kızı olsan da,
Alemin bahtına yazı olsan da,
Misafirsin, misafirsin unutma!
Her öğünde bin misafir alsan da,
Bir kuru ekmeğe muhtaç olsan da,
Kullar fani, kendin baki bilsen de,
Misafirsin, misafirsin unutma!
Ey Çoban, şu ölüm kesin ve mutlak,
Öyle ise iç dünyana iyi bak,
Senle beraber mi Hz. Hakk,
Misafirsin, misafirsin unutma.
(15 Nisan 2010 - Ankara)
Muharrem KılıçKayıt Tarihi : 28.1.2017 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!