Veda ettik eşe, dosta, çocuklara
Yolumuz taşraya uzanıyor yine
Yol üzerinde evler, sessiz, sakin
Sanki birer misafirhane.
Gece ıssız, yolcular uykuda
Gidiyoruz, yeni görev yerine
Sıcak yatak gibi değil ama
Otobüs o gece misafirhane.
Sabah soğuk, ıslak, bitiyor yolculuk
Valizlerimizi veriyoruz, gelene
Soruyoruz, kimbilir kaçıncı kez
Kaptan hazır mı, nerede Misafirhane?
Evraklar tozlu, yüzler hep sıkıntılı
Teftiş, soruşturma bazen bilmem ne
Geceler hep yalnız, sessiz, dostsuz
Yalnızlığımıza ortak, yine bir misafirhane.
Ankara'ya dönerken duygu doluyuz artık
Böyle geçecek kimbilir kaç sene
Dert etme yol, yolculuk diyerek
Yalan dünya kendisi misafirhane...
27.09.2001
Mahmut ÇuhadarKayıt Tarihi : 29.10.2007 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!