Misafire Suikast (Bir gribin Seyir Defteri)

Va esefa va hasreta, ey dostlar,
Bir yolcuya, epey zulümler oldu!
Şaştı kaldı, bu gadıra hak dostlar.
Misafire, dün suikast oldu!

Eski bir dost, bir dostuna uğradı.
Dedi; “beni çok zamandır görmedi”
Mektup yazıp, bir hal hatır sormadı,
Böyle böyle, duygulandı ve doldu.

Sürpriz yapıp, bir köşeye oturdu,
Yanında’ da, çok hediye götürdü.
Çuvalını bir kenara yatırdı,
Çünkü onda, atiyyeler pek boldu!

Onu gören ev sahibi parladı.
Öfke doldu gadaplandı gürledi.
“Defol” dedi, “kaybol” dedi zırladı,
Onu kovmak, kendi için tek yoldu.

Hoş görmedi bu tavrını misafir,
“Bu tafrayı yapmaz” dedi “bir kâfir”
“Say ki” dedi, geldim “sana bir sefir”
Çok üzüldü, çok yutkundu ve doldu.

Ev sahibi, hiç duymadı bunları.
Pür gadapdı, tepesinde cinleri.
Göremedi, pakette’ ki binleri,
Can dostuna, tekme tokatla daldı.

Epey dövdü, sonra çıktı üstüne,
Dostu dedi “bu dostumun kastı ne? ”
“Sebep yokken, kadim dosta resti ne? ”
Ağzı yüzü, kan revanda kaldı.

Adam koştu, aldı semi eline,
Boca etti, kafasına beline.
Acımadı zavallının haline.
Tekrar koşup, hızla asidi aldı.

Hız kesmeden, sıktı dostun üstüne,
Devam etti, türlü su-i kasdına.
Dikti gözü, sonra onun postuna,
Yüzüp postu, sürur içinde kaldı.

“Oh be” dedi,”geldim onun hakından”,
“Tam kurtuldum, asalağın tekinden”,
Dost ölürken, ima etti çıkından,
Sonra sonsuz uykusuna daldı.

Ev sahibi yeni gördü çıkını,
Atamadı, bu sürprizin şokunu.
Görmez oldu, uzak ile yakını,
Çuval fora, hayret içinde kaldı.

Altın dolu, içersinde labeleb,
Bir yazı var, eski dosttan tek talep.
Diyor dostu; “üç gün olma bi edep! ”
“Bu çuvalı, sana sultanım saldı! ”

“mutlu eder, dünya ukba bu paket,”
“Sabret üç gün, sonra paketi hak et! ”
“Sabretmezsen tam bir edeple şayet,”
“Çuval yine o sultanıma kaldı! ”

Ev sahibi; ”va esefa”söyledi.
Nadim olup, epey feryat eyledi.
Sonra dönüp, bize şunu söyledi;
“Sabırsızın, iki eli boş kaldı! ”

“Bir gribe sabretmeyip kaybettim.”
“Cahil kafam, ben ne yaptım, ne ettim? ”
“Cehlim ile çok sevabı mahvettim! ”
“Boştu evim, misafire münhaldı”.

“Bire ondu, sabretmenin sonucu”,
“gitti artık, olmaz geri dönücü”.
“Niye oldum, hislerime kanıcı? ”
“Sevabımı, sabirlere pay ettim.”

“Bir saati bir gün kadar meyveli! ”
“Bu kar için, insan, evet demeli.”
“Şafi bizden ne istiyor bilmeli! ”
“Şakir bildi, ben çok şeyi kaybettim! ”

İşte dostlar bir gribin seyiri,
Zayi etmen, sizde böyle hayırı!
Bu numune, siz anlayın sair’i!
Geldi ilham, fakir onu kaydetti.