Bir yolcusun şu handa, ne bulursan onu ye!
Sen sadece bir kulsun, konuşma ulu orta!
Edebini hiç aşma, nebi gibi düşün de!
Şaşarsan bu çizgiden, bekliyor seni varta.
Akıl verme(!) Rabbine, o ihtiyaç hissetmez!
Taslarsan ukalalık, bil’ki; hoşuna gitmez.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla