affedin kusurlarımı...
hep 'kendi evrenim'de şekillendim
büyüdüm
kurşun geçirmez oldum
kendi gezegenlerimi kurdum
kendi yıldızlarımı serpiştirdim gökyüzüme
ay'ı gereksiz buldum
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
kardeşlerimi ara sıra da olsa
evim'e davetten başka gücüm kalmadı.
bırakamam bu toprakları
bu doğayı
ama arasıra
ben de misafir olurum...
İnsanın Dünya'ya misafir olması, kainata misafir olması, kendi kendine misafir olması anlamlı ama; bu misafirliğin en büyük güç çarpanı misafirlik anında veya sonrasında udûl olmalı... olması gerekir.. tebrikler..
kardeşlerimi ara sıra da olsa
evim'e davetten başka gücüm kalmadı.
bırakamam bu toprakları
bu doğayı
ama arasıra
ben de misafir olurum...
İnsanın Dünya'ya misafir olması, kainata misafir olması, kendi kendine misafir olması anlamlı ama; bu misafirliğin en büyük güç çarpanı misafirlik anında veya sonrasında udûl olmalı... olması gerekir.. tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta