MİSAFİR KALDIN
Bir bayan, bir erkek; dost olamaz mı?
Dostluklar derine, kök salamaz mı?
Yıllar yılı sürse; dost kalamaz mı?
Sen; benim gönlümde, misafir kaldın.
Boş ver be güzelim, ele aldırma
Kalbini ferah tut, kazan kaldırma
Sevgi; doldur nefret, kinle doldurma
Sen; benim gönlümde, misafir kaldın.
Herkes bir şey söyler, susturamazsın
Bu yalancı deyip, astıramazsın
Kendini hayata, küstüremezsin
Sen; benim gönlümde, misafir kaldın.
Bu çirkin iftira, oluncaya dek
Biz; kardeş olmuşuz, ölünceye dek
Sana uygun mekan, buluncaya dek
Sen; benim gönlümde, misafir kaldın.
Sıkıntılar, dert; üst, üste geliyor
Ağlama; gözyaşın, taşı deliyor
Sen, ben biliyoruz; Tanrı biliyor
Sen; benim gönlümde, misafir kaldın.
MURAT DOLUDİZGİN
Murat DoludizginKayıt Tarihi : 14.12.2011 17:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!