Misafir Gülümseyiş Şiiri - Kadir Özdemir

soz cikar agizdan yaydan firlayan ok gibi
geri donduremezsin
bir ince sizi kalir icinde
pismanlik
pismanligin zehri akar damarlarinda..
hissedersin yok edemezsin..gezinir her yerinde..
kalbine ulastiginda bir bakarsin yok olmussun...
keskeler kanatir içini..
zaman akip geçer..her derde deva olan zaman sana da ugrar birgün..
bir de bakmissin günes yeniden görünür...
tum umutlarin tazelenir
bir misafir gulumseyis gelir oturur yuzune
hep kalsin istersin hep sende olsun
gunes isildar icinide yuzunude aydinlatir
umudunu paylasirsin cevrenle
ekmegin suyun olur gunes
MUCIZE diye birsey gercektir bilirsin artik
ben geldim der.. mucize bir kapi araligindan
girer içeri.. isigiyla donatir..aydinlatir dünyani...
hiç gitmesin istersin..tipki yüzündeki misafir gülümseme gibi..
hep kalsinlar.. birakmasinlar o karanliga yeniden seni..
dönmek istemezsin geçmise..bir merdiven var önünde ısık en son basamakta..
ve sadece umutla oraya ulasacagini bilirsin...