Misafir Şiiri - Cengiz Süslü 2

Her şeye rağmen içime attığımla yaşarken
İkide bir öldürmeye çalıştığım aldatılmışlığımı
Depretip duruyorsun.
Bir sabah henüz uyanmadan ölesiye uykumdan
Çek vur diyorum anlımın tam ortasından
Onuda yapmıyorsun
Ha yaşamak ha ölmek eşit mesefadeyim
Bu yüzden üstüme üstüme gelme n’olur
Çünkü kopabilir direncimin son teli
Kaderle kavgamın arasına girme sen kenarda dur
Fırsat bu ya!
Düşmüşken bir tekmede sen vur
Eskiden di o yaprağa bakarken onu tanımak
Ah be eskidendi yaşamı sindire sindire anlamak
Bir bağ vardı anlayacağın hayata dair.Güçlü bir bağ
Ve; Korku.Saklamaya çalıştığımız hayat sevgisi
Şimdi ne korku kaldı yüreğimde,ne sabır, ne umut
Hadi korkutabilirsen beni korkut
Umuda dair,yaşama dair,aşka dair
Hadi beni korkut
Ne sular geldi geçti ne sular..
Bu kadar yıldan sonra
Aynı tas aynı hamam
Tamam.Tamam ama
Ya sonra! ...
Ebed olmadı hiç kimseye bu dünya.
Ne firavuna,ne Süleymana
Bir kerede yüzünü dön,bak Yaradana
Çok geç olmadan
Çok geç kalmadan
Yorgunum çok yorgun
Uzun zamandan beri yorgunum
İzninle ben çıkıyorum,biraz hava alayım
Daraldım yine.
Geç olmuş,istersen kal bu gece,şurda misafir odası var biliyorsun
Ben zaten senin uyuduğun saatlerde sahildeyim
Yıllardan beri
Hani bir yolcuyu bekler gibi..
O yüzden rahat ol,yat uyu,güzel rüyalar gör.
Ben sen yokmuşsun gibi davranırım,zaten hep öyleydi
Zor gelmez bana merak etme.
Misafirimsin neticede…
31.10.2008/15.20

Cengiz Süslü