Bir kendimi bilirdim,
Şu fani dünyada
Bir de şimdi seni bildi kalbim
Her iki cihanda.
Evvelden misafirdin,
Şimdiyse sahibisin
Yegane gönlümün.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
"EĞER İNSAN KALBİNİN/GÖNLÜNÜN GENİŞLİĞİ, ŞU KAİNATIN GENİŞLİĞİ KADAR BİLE OLSAYDI, O RAHMAN'IN SAYISIZ İN'AM, İKRAM VE İHSANLARINA KARŞILIK OLARAK, YİNE DE MİNNET VE MUHABBETLE DOLMASI İKTİZA EDERDİ." -Kelam-ı kibar-
Hayırlı imtihanlar olsun inşaallah.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta