Misafir Şiiri - İlkay Coşkun

Misafir

çepeçevre pervanedir güzele
halden düştüğünde dilde zikri gör
tohum ve goncanın sonu gazele
alemi döndüren hak diyarı gör

donanıp hikmet ve irfan sözünden
rahman yola sûluk edip özünden
düşürmesin Allah seni gözünden
Resul'ün sözüne bak ikrarı gör

esriktir sokak cadde yüğrük çağı
kimisi bozar kimi toplar bağı
cahilini bulur dünya cerağı
ilme ışık tutan canda narı gör

düşüp kalkıp yorulan derman dize
gelip kaldığımız son yer de bize
nefsin emaresi girmesin söze
huzura tecimen olup kârı gör

dünya düzeni mikyasla sürecek
fazla kapılma el eteğini çek
muhabbet ve ülfet üzeri gerçek
sıla gurbet arası efkarı gör

hangi eşikte kaç çukura düşen
aceleci ve çavgın halde coşan
insandan insana yarışla koşan
her mevsim kalıp o baharı gör

dünden farklı olmayan günü atın
aklı selim işe besmele katın
kim ölmedi kim kaldı ki anlatın
şehir bucak dolaşıp edvarı gör

çağırırlar elbet en uzak yoldan
göl ‘g’esi düşünce ölür ya duldan
ilm üzre ol, fayda bul kanat koldan
tenden göçüp gelen misafiri gör

İlkay Coşkun
Kültür Çağlayanı Dergisi
Sayı 65, Kasım-Aralık 2020