Misafir Şiiri - İlhan Özdemir

misafir geldiğinde, hep
en güzel oda açılır evlerde
kirli eşya bulamazsın
ya da bir kavga bir arbede olmaz
herkes gülümser
güzel ve temiz ve ütülü kıyafetler giyerler
hem ev sahibi hem misafir
çünkü misafirliğe de güzel gidilir
hem de biraz geç gidilir
hazırlık yapılır, kokular sıkılır, saçlar taranır
yani geç kalınır biraz
bir de yalnız gidilmez genelde misafirliğe
kimi saçını yapar kimi makyajını
biri sakalını tarar biri elini yıkar
biri arabayı hazırlar
sonra herkes buluşur ve gidilir
yalnız kişi misafirliğe çağırılmaz
çünkü misafirlik için yoğun çalışmalar yapılır
ve bunca zahmeti bir kişi kaldıramaz

yeni takımlar açılır
kızlar açılır saçılır
fön makyaj gırla
misafir kalabalık olursa
bir yetmez, gelsinler iki arabayla
önden bir yemek yenir
sonra kahve faslı
evin kızları yapsın şöyle
okkalı bir kahve
onlar için de bir fırsat bu işin aslı
evlenirler işte böyle böyle

oğlanları sorma işte
içeride sigara içiyorlardır kaçak göçek
sen bi’ çay götür enişte
çocuklar çaysızlıktan ölecek
e kocaman adam oldular canım
özel konuşacakları vardır
varsın boş dursun şu yanım
yeter ki mutlu olsun evlatlarım
kadınlar mı, boşver onları
mutfak olmuş bir kazan
bitmez onların dedikoduları
konuştuklarının çoğu yalan dolan

ama herkes, her şey bir yana
önemli olan misafirlikte
tertemiz ve yeni eşyalardır
ve gülen yüzler, maskeler…
aslında gizlidir yaralar

ve vardır
ama misafire gösterilmez
adette güçlü görünmek vardır
belki de yalnızların çağırılmaması bundandır
misafirlik güç makamı mıdır?
bilemeyiz ve soramayız

çok ama çok yüksek duvarları vardır bu işlerin
aşamazsın
yorma kendini
anlayamazsın
itaat et
ancak o zaman kurtulursun

bir de hep kibar olunur
en güzel koltuklara oturtulur misafir
tüm kırlentler koltuklara koyulur
bunların bedeli nedir diye sorma
beğeneceksin, takdir edeceksin
onaylayacaksın kardeşim
kişileri meth et, davranışları pekiştir
ve bunların hepsini sabitleştir
teşekkür et, takdir et
o çırpınan gönlü bir sakinleştir

sen şimdi her şeyi boşver
gel senle bir prova yapalım

hey! misafir!
haydi içeri gir
gülsün yüzlerimiz

hele gir kapıdan, ayakkabılarını çevir
ferahlasın yüreklerimiz
tamam canım misafirsin
kalmayacaksın, gideceksin
ama iki üç lokma al şurdan
soframızı şereflendireceksin
ne güzelsin ve misafir, ne güzelsin

kirli çamaşırlar mı
var da göstersek sevmezsin
hem boşver onları
dedik ya misafir de süslenir
ne güzelsin yahu… ne güzelsin
çantan çok şık
ya sormadık, ne yersin ne içersin
yeni bardaklarımız var bak
yesen etten biraz
sayende gördük biz de yeni bir tabak

rahat mısın söylesene
kırlent var burada bak, bilgin olsun
şu çayını bir bitirsene
meyveler hazırlanıyor tabak tabak
istersen ayaklarını uzat
yeter ki sen et rahat
biz ayakta da dururuz
kalabalık gel
yalnızsan bizdedir kabahat

kalabalık gel
ne olur ne olmaz

iki gözünü al da gel
bakışlarınsız yaşanmaz
sevdik biz seni
kal burada lütfen biraz
istersen hiç teşekkür etme
yaptıklarımızı takdir etme
ama öldürür bu kadar naz
bilgin olsun misafir
ne güzelsin

hey! misafir!
Gel bir de içeri gir
dedikodu tatlı burada
hem birazdan çocuklar gelir
kal burada be misafir
bakma güldüğümüze
nasıl ikna olursun bilmeyiz
ama su serp şu fukara gönlümüze
bir bak be gözümüze
misafir, çok güzelsin be

ister kal ister git
ama sen sağ ol be misafir
bakma üç beş boş lafımıza
ne zaman istersen gel, içeri gir
kalbimiz sana muhtaç
bakma kalabalığımıza
ne zamandır dertliyiz
sen oyun oynadın yalnızlığımıza
belki de anahtarsın bu sevdamıza
sahipsin be misafir, güzelsin

gülen gözlerin yeter, sıkıntı yapma
sen gül, istediğin yere gir
güzelsin be misafir
güzelsin
iyisin, temizsin
bilmem ki sen
ev sahibi misin yoksa misafir misin
ama güzelsin be misafir, güzelsin
çok güzelsin