Misafir Şiiri - Halilcan Osmanoğlu

Kadın ısrarla üst üste zile basmakta!
O tarafta aniden sönen ışık
Ve o taraf göz deliğinde ufak bir kıpraşma!
Kadın da gözünü dayar bu taraftaki göz deliğine.
Uzun süre bakar ama nafile...
Kaşları kalkar, üzgündür.
“Çok karanlık, hiç ışık yok” der.
Koca; kahkahayla güler.
“Karşıda kıpraşan göz ışığını görmedin mi? ” der.
Kadın şaşkın, biraz da kızgın!
Bir daha bir daha basar zile.
“Bu evde de ışık yok aşkım,
Yazı turayla da olmuyor” der.
Adam tebessüm eder.
“kelimeler, sohbetler, örf, anane,
Saygı, sevgi! Senin anlayacağın aşkım;
İnsanlık darağacında...

Mehmet Getizmen