Misafir Şiiri - Derya Meriç

MİSAFİR

Tanıyorum seni,
aynı yoldan geçmişliğimiz
aynı sudan içmişliğimiz var
ve belki aynı acıyı çekmişliğimiz
aynı yerden kırılacak kemiklerin var
tanıyorum duyacağın sızıyı
nasıl iyileştiğini anlatacağım sana.

Korkularına sıgınak olacağım
beni tanır korkular çünkü
yaklaşmazlar yanıma.

Çıkmamalıydın bu yola
ama madem çıktın
öğreteyim sana
dengeni bozan taşlı yolda nasıl yürüyeceğini
düşmeyi de öğreteyim sana
fakat
kalkmayı kendin öğrenebilirsin ancak.

Nefesini tutup koşmayı öğreteyim mi sana vardığımızda nasıl soluklanacağını
öğrenelim mi beraber kaç adım atacağımızı?

İşte geldik eşiğine karanlığımın
uzatma öyle başını yabancı gibi
dal içeri
yansıt bana ışığını
gör beni, öğren
bilmediğimi öğret
neşemi tat
öfkemi hisset
sırrımı çöz
yüzleştir beni.

Parlat oksitlenen kulplarımı
aç kilitli tüm kapılarımı
topla dağıttığım odalarımı
yakışan yerlerime koy çiçek dolu vazolarını.

Bırak açık kalsın pencereler
güneş sönsün
ayaz vursun aldırma
üşüdüysen ben ısıtırım kollarını ancak.

Derya Meriç