Misafir Şiiri - Mustafa Kargal

Sahi kaybettiklerimizin içinde
Sırt sırta gelmiş merhametimiz mi?
Vardı da avuçlarımız göğe açılmadı.
Ağlayıp duran zamanı unuttuğumuz
Annesiz kalmış evler gibi
Cam kenarında ay'ı izleyen...
Yorulmuş yaş'ın,
Demiri atmış üç yaşına...
Bir çay koy da; can ocağına,
kalbine misafir var...
Derler'i tasından dökelim
Zamanın samanıyla savuralım...
Celal tarlasına ektiğimiz tohum
İkramıyla çay tabağına dolsun.
Göz göze baktığımız, resmin
Süresini yeniden isteyelim.
Dudakların arkasına saklanan
Gülen yüzün çağıldayıp yaşasın.
Kalkışmaya çıkan göz yaşımız gibi
Kalbin soluğu ile avuçlarımız,
Göğe açılsın...