Miş, miş Şiiri - Ender Selvi

Ay çıkmadan,yıldız düşmez imiş

Düşünen düşlerini boş yere ezmez imiş

Dünlerdeki yılgınlık,yarını hiç görmez imiş

Kıdem almadan hayat, reçeteden silmez imiş

Kader agın üzerinden,hiç komisyon almaz imiş

BU İMİŞLER YÜZÜNDEN,TALİH KUŞU HİÇ GÜLMEMİŞ

Yalanı olan varsa,dolambacı hiç görmez imiş

Fitne fesat yüzünden,dünleri sevmez imiş

Sevgi saygı yüzünden,yüzü hep uhda imiş

Bir bilinmezlik ile kaderinden habersizmiş

Şu mişler yüzünden her zaman kaybetmiş

Güneş dogmayınca,sırtına güneş deymezmiş

Etrafındaki ışıkları,kendi malı gibi severmiş

Bir gece ay kendisine küstüğünü anlamış

Hayatına isyan etmiş,

Şu mişler yüzünden kaderini zehir etmiş