-Miş li yaşamlar Şiiri - Arjin Murad

Geliyormuşum...
aradaki uzun yollar,dağlar,ovalar kayboluyormuş...
hep birlikte olan ruhlarımıza bedenlerde katılıyormuş...
geliyormuşum..

Günler ayları aylar yılları doğuruyormuş sonra...
yüksektekilerde iniyormuş oradan...
bize karışıyorlarmış...
sonra...
sonra bir cennet oluyormuş hayat...

doğuyormuşum ilk acıyı anneme vererek..
-acı vermek kötü-
büyüyormuşum yüreğimdeki acıyla...
gidiyormuşum uzaklara...

ve böyle gel-gitlerle geçiyormuş ömür
karşımdays çırılçıplak bir tanrı: yaşam...

yaşıyormuşum....
yaşlara ve zaman inat.
koşuyormuşum kuralsız....
hangi sokaktan hangi çıkmaza bilimyormuşum...
ama koşuyormuşum -delice-

sana ulaşmakmış tek düşüncem...
sana ve kutsala sonra...
kavuşuyor ve güneşe yürüyomuşuz
çünkü birbirimizi ne kadar seviyorsak
aydınlığı da o kadar istiyormuşuz...

yürüyor....yürüyor...yürüyormuşuz....
çılgınca sevişiyormuşuz sonra
geçen zamana inat...

gidiyormuşum...
anlattıklarımın hepsi hayal oluyormuş...
yine hasretinle yanıyormuşum...
yükseklere çıkıyormusum ölümsüzlük uğruna ölüyormuşum sonra...
sonralar bitmiyormuş...
güneşe yolcuymuşuz ikimizde...
yaşıyor....
ölüyor....
yanıyormuşuz....

#sevgi mi_? insanların çoktan unuttuğu bir tansık sadece rüyası hayali var geriye kalan#

23tem04
b-şehir/ist