Dünyanın kalbi olan bir yerinde,
Güller açıyormuş, sabah serinde,
Karı, koca gezermiş seherinde,
Evlat arzusu varmış yüreğinde.
Gördüklerini de bir bir yazarmış,
Kocası kıskanırmış çok kızarmış,
Kadın arkadaşlarından güzelmiş,
Türkiye'min bahçesine gelmiş.
O tarihte kızına hamileymiş,
Dolaşırken koku burnuna değmiş,
Oradan ayrılmış, bebeği doğmuş,
İki gözü nedense ağma olmuş.
Ne doktor açabilmiş, nede hoca,
Kadere razıymış bu karı, koca,
Bir rüya görmüşler artık o gece,
Onlara yardımcı Rabbımız Yüce.
Gülizar Zekiymiş, dili dillenmiş,
Mis koku arzusu yerine gelmiş,
Gözleri açılmış, şehri çok sevmiş,
Sevimli bu kızı herkes beğenmiş.
6-4-3019
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 4.12.2020 14:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/04/mis-kokum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!