bir kırıntıydı
soframın üzerinde
parmağımın ucunu bekleyen
ki önce dudağıma
sonra da ona
uzanıp
midemin yolunu tutan...
bir kırıntıydı
yüreğimin içinde
kalemimin ucunu bekleyen
ki önce aklıma
sonra da ona
uzanıp
sevenlerin yolunu tutan...
haydi dostlar
uzatın ellerinizi
mırın kırın etmeyin
toplayın
yaşamın kırıntılarını
ve şükür babında
güzelce gülümseyin
az da olsa! ...
Fikret Turhan-Yalova,
18.02.2015
Kayıt Tarihi : 18.2.2015 20:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!