Mırıldanmalar Şiiri - Özkan Büyükburçoğlu

MIRILDANMALAR

Etimiz kemiğinden düştüğü zaman
Gönül ne yana düşer
Kalp ne yana düşer
Seni gören gözlerim
İsmini anan dillerim
Sesin ne yana düşer
Kokun ne yana düşer

Etimiz kemiğinden düştüğü zaman
Aşk ne yana düşer
Ruh ne yana düşer
Mezarım başında zeytin ağacı
Gölge ne yana düşer
Tohum ne yana düşer
Acıtmaz tenimi yerdeki toprak
İsmimi okur titrek ince parmaklar
Adım ne yana düşer
Gözyaşın ne yana düşer

Etimiz kemiğinden düştüğü zaman
Kesilmiş defneler kurur
Sular çekilir testilerden
Gelenler gelmez olur
İsimler mermerlerde kalır
Koca mazi unutulur
Ben sevdaya düştüğüm yerdeyim
Ölümüne sevdiğim
Küçük bir toprak yığıntısıdır
Dağ gibi adamdan kalan
Başımda sevda yelleri esmez
Bir borandır uykuya yatan
Rüzgâr ne yandan eser
Meltem ne yandan eser

Etimiz kemiğinden düştüğü zaman
Azad edilmeyi bekleyen bir köle olsam.