Mırıldanıver! Şiiri - Nevzat Dağlı

Kadına saldıran yobaz yaratık,
Tekmeye gerek yok, mırıldanıver.
Nefretin şiddeti azalsın artık,
Sende ki yürek yok, mırıldanıver.

Her şeyden önce sen tahrik olursun,
Kadına şiddete bir kulp bulursun.
Güçsüzün hakkından elbet gelirsin,
Ahlakta direk yok, mırıldanıver.

Giyime kuşama taktın kafayı,
Kadını döverek sür sen sefayı.
Toplumsal yaşama boş ver vefayı,
Küfürde durak yok, mırıldanıver.

Atatürk Devrimi biraz yeşerse,
Biçmeye kalkarsın fırsat düşerse.
Yolda belde eğer öfken taşarsa,
Elinde orak yok, mırıldanıver.

Gözü kaparsınız tüm kirinize,
Kirden utanırız biz yerinize.
Nasıl benzersiniz birbirinize,
Dincide firak* yok, mırıldanıver

Çağdaş insan sizden silkiyor yaka,
Mürit pohpohluyor, göz baka baka.
Nevzat pislikleri söz ile yıka,
Atmaya kürek yok, mırıldanıver.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
Firak: Ayrılık, ayrışma.