Miri Arpacı Şiirleri - Şair Miri Arpacı

0

TAKİPÇİ

Miri Arpacı

Evinden çıkarsan eğer,
son günün olur deseler,
kanıp da şu çiçekli bahara
dışarı çıkar mıydım acaba?

Kanatlanıp uçarsan eğer,

Devamını Oku
Miri Arpacı

ahkam kesmek değildi niyetimiz
biz düşleri uykulardan sanıyorduk
gergin bir tespih gibi
çekilmese de günler
dört duvarlı baca gevşetir sanıyorduk

Devamını Oku
Miri Arpacı

Hep ikinci el zamanlarda düştüm,
Tepetaklak;
Işıldayan gözlerden
Yavaş yavaş süzülerek
Işıksız kuyulara.

Devamını Oku
Miri Arpacı

Biz ki;
cennetten kovulmuşlarıyız dünyanın,
şeytanın etlisi, kanlısı yani.

İyiliğimizden tümüyle geçildi,
kötülüğümüz bildiğinizden ibaretti...

Devamını Oku
Miri Arpacı

Titiz, narin bir usta: zaman.
İnatçı bir işçilikle oyuyor kendini.
Emek desen: emek.
Arzu desen: bir damla soluk, bir yudum su.
Ama olmuyor;
Kalp aksıyor.

Devamını Oku
Miri Arpacı

–deve, aslan, çocuk-

Uzansam, gökyüzüne dokunacağım.
Ağlasam, eriyip deniz olacağım.
Bu kadar basit olasılıklar:
Konuşsam, boşalıp yel olacağım.

Devamını Oku
Miri Arpacı

Gözlerin siyah bir deniz gibi bakıyor,
maviliğini kapkara bulutlara esir etmiş gibi.
Denizin rengini arıyorum gözlerinde,
eli kanlı fırtınalara inat;
elimde kova, ben boşaltıyorum—
yüreğim su alıyor.

Devamını Oku
Miri Arpacı

Yıllar sonra bile
şüphe duyuyorsan olmuşlarına,
her farklı gece
aynı karanlık döner sana.

Ne suçludur gözlerindeki

Devamını Oku
Miri Arpacı

Damlaya damlaya
En sonunda gece,
Bir ırmağa döndü içimde.
Yavaş yavaş eridi cisim,
Karanlık sularda…
Ne kalp var artık, ne de damar —

Devamını Oku
Miri Arpacı

Bulutlar altında bir adamım,
yağmuru beklerim.
Gariptir, herkes kaçar—
sanki bir ben kirliyim.

Eskidi yüzler,

Devamını Oku