Cümle acıları tattım, eyvallah,
Kadere sövgülerim erkekçe oldu
Gel gelelim bu,
Bu bir başka türlü
Ölüm kadar acı, ölüm kadar gerçek
Bu, ağlamadan söyleyemediğim türkü.
Bu, beni meyhanelere düşüren acı
Bir başka türlü, berbat...
Bu, bir istasyonun tenha köşesinde
Dudağıma bırakılan öldürücü tad.
Bu, şimdi birinin
Şarap tası başında Mirella’yı düşünüşü
Bir trenin götürdüğü mutluluk
Ve içmeden söylenmeyen bir türkü.
Bu, bozulmasını beklediğim korkunç bir büyü.
Tahsin KavakKayıt Tarihi : 13.8.2003 03:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahsin Kavak](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/08/13/mirella-dan-bana-kalan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!