Mircan Şiiri - Kara Osman Nalbant

Gömleğim eskidi mendilim yeni
Dün gece solumdan sel aldı seni
Sözü köz eyleyip yaksan da beni
İçimdeki sevda bitmez mircanım

Bülbülüm kulağım mor güle sağır
Ben seni duyarım, hey diye bağır
Yaram sol yanımda, oldukça ağır
Azrail’e gücüm, yetmez mircanım

Kaderse değişmez canını sıkma
Işığı görmeden gölünden çıkma
Başına taş düşse, yuvanı yıkma
Öksüzün ocağı tütmez mircanım

Gün olur dünyada düşersen dara
Kimse yardım etmez sen seni ara
Her gün ah çekersin içteyse yara
Hiçbir ilaç fayda etmez mircanım

Bilirim hiçbir söz var etmez yoku
Deryalar aş olsa, doyurmaz toku
Ben kağıda yazdım sen sana oku
Sesim uzaklara, gitmez mircanım