Mirat Cân Şiirleri - Şair Mirat Cân

şair değil feylesof. batılı değil bağrından anadolunun. maraz değil hikmet gâye.

Mirat Cân

zayıfken yakalarlar...
yakalarlar ademi boynunda asılı olanlar
yakalarlar kır çiçeklerini, dahi hüzne bulayan neticelere hamil imtihanlar
ve aniden fısıldanıverir kulaklarına
melekler hüzüne bulanık şahit, çaresiz..
sahi melekler...

Devamını Oku
Mirat Cân

bilirsin, ey dağları düzlükle ölçmeyen,
iyiliği ve merhameti başa kakmayan güzellik.
ey güzelliğinden mahcup olduğum.
ey lâyık olamayışlarımın şâhid'ül âzâmı
senin kelamından mırıldanırdım adımlarken "müzemmil" derdim mesela.
gökyüzüne bakıp bir kuş ve 'V' şeklinde bulut görsem

Devamını Oku
Mirat Cân

dervişim.
maşuğum.
levvame mûkimlerinin ulağı.
kapım.
hüzün ve hasret kokan sözlerinle
tesbih misali kelimeleri birbirine dost

Devamını Oku
Mirat Cân

kadın.
erkek.
siyah,
ama aydınlık bir gecede.
O'na tutunmuş.
yaprağın dal ile bir olduğu yerden.

Devamını Oku
Mirat Cân

gelin size mamelekîmi okuyuvereyim havvanın yavruları.
tanrının pek kıymet verdiği,
oysa şimdilerde benim ellerimde can çekişen iradem var.
(evet var dedim Heraklit doğru işittin.
dur hele ortalık zaten karışık.)
dolayısıyla aramın pek de iyi olmadığı nefsim.

Devamını Oku
Mirat Cân

seninle irtibata geçebilseydim tanrım
ve sadece üç kelime hakkın var denseydi
"neden? nasıl? ve aklımdan ikra'yı geçirip "teşekkürler." derdim
zira neyi, neden ve nasıl yarattığını merak ediyordum etmesine de
ikra'yı yarattığın...
özür dilerim.

Devamını Oku