Mirasyedi Kumarbaz Şiiri - Hasan Özçelik 2

Beğenmezdin hiç azları,
Çalışmazdın hiç yazları,
Sonunu hiç düşünmeden,
Tükettin şimdi kozları.

Evde yemek pişirmezdin,
Mutfağa yaya gitmezdin,
Ne oldu da düştün böyle,
Bizi adamdan saymazdın.

‘Anı yaşa’ diye diye,
Zarar ettin bile bile,
Borç isteme, hakkın yoktur,
Haydi dostum, güle güle.

Zengin, yüce dağlar aşar,
Fakir, düz ovada şaşar,
Bizden ne para istersin;
Aklı olan göle düşer.

Çalışsaydın tüm yazları,
Hiç aramazdın bizleri,
Ucuz, pahalı demeyip
Sat, damdaki öküzleri.

Kumarcıya borç verilmez,
Hiçbir müsrif kıymet bilmez,
Bu kaçıncı denemedir;
Verilen borç geri gelmez,

Pek güvenmiştin varına,
Poker oynadın kârına,
Kumar, söndürür demişler,
Borç bıraktın torununa.

Sözüm kısa, anlayasın,
Mirasyedi olmayasın,
Yığlı çakıl tez tükenir,
İktisadı öğrenesin.

İbret alsın, aklı beşer,
Beşer demek, sık sık şaşar,
Ben bilirim, şaşmam deme;
Her canlı çamura düşer.

Prof.Dr. Hasan Özçelik
(14.05.2019, Isparta)