Mirasların Yorgunluğu

Bir gün kadın en kızılından sordu,
Bu nasıl acı?
Dedim ki, aşk şarabımız bugün kiracı,
Yerleşiverir bilemezsin,
Kan yağmurlarından bir yancı,
Kaçmak istedi dur dedim, dinle beni,
Değil şimdi sırası.
Bize bu sancı, ana mirası

Koş dedi bana, insanlar kızmış,
Sarhoş bir adam şuracıkta,
Tam gönlümüzde sızmış,
Pek güzel dedim, son satın aldığım
Zehirden şırası,
Bize bu yalnızlık, baba mirası

Kaldır başını gökyüzüne,
Çek gözlerinden saçlarını,
İlk gördüğün yıldız biziz,
Çok sert öpecek dudaklarından,
Galaksideki yorgun kriz,
Beni bırak, yaratanı ara,
Sırtına vuran onun asi asası
Bize bu yokluk; güzelim, tanrı mirası.

#amatör-şairler kanalına mesaj gönder