Mirasın Kaldı Şiiri - Ahmet Yanıt

Vurunca sırtıma paslı bıçağı,
Anladım, katlime ikrarın vardı.
Hatrımda ömrümün o deli çağı,
Yüreğimde hasret mirasın kaldı.

Yetmedi mi sana bu kara sevda?
Bilmem ki bir insan ne ister daha...
Beni bırakıp da karanlıklara,
Yâd ellere hicret mirasın kaldı.

Dedim: "Tek değil ya, yine sevilir,
Biri gelir, sevda kıymetin bilir."
Sandım ki sensiz de yaşanır ömür,
Ah, bir kuru gaflet mirasın kaldı.

Sen yoksun ya, bana beyhûde hayat,
Gönlümde özleme kalmadı tâkat.
Diğerinde ancak -olursa- vuslat,
Bu dünyada gurbet mirasın kaldı.