Mirasım Şiiri - Kara Kursunizi Maca

Kanadımı kopartan acıyı, yağmurla sardım
Yağmur kokan saçlarımı, ateşle yıkadım
Küllerden oluşan ‘o’ maziden, tek arındım

Düş güzelliğini kalıcı sandım; yanıldım
Buselerle haber saldı; yine de inanmadım
Zaman dedim, engin sükunete daldım

Çok yoruldum cancağızım, bedenen ve ruhen
Sensiz gecelerde, sevdalarla uyuya kaldım
Kışlardan sonra uyanan, varlıklardan olamadım

Uyudum uyudum ve bir daha uyanamadım
Acıları unutmak, senden sıyrılmak istedim
Kalan ömrümde, mutlu olmayı denedim

Sessiz odaları, haykırışımla donattım
Yine de yapamadım
Üzerimdeki kırık kanadı, tek başına takamadım

Ahtım olsun, benden çaldığın kanadım
Senden alınan ise, canın olacak cancağızım
O gün gelecek, bunu diliyorum ve biliyorum

Elbet, senin de canın çok yanacak
Budur tek duam, sana helal mirastan saydım
Geri kalan, hakkımın hesabını, son güne bıraktım

Eyvallah