Miras Şiiri - Sadık Mustafa Karasoy

Gel Oğul şöyle otur yanıma,
Derdim büyük içimi dökeyim sana,
Yokluk belimizi büktü yaşım geçti bir anda,
Sana bir miras bırakamadım Oğul,

Gece gündüz çalıştım yıllarca,
Kazandığım yetmedi baktım 7 boğaza,
Bugün bulduk yedik yarınımız hayrola,
Sana bir miras bırakamadım Oğul,

Yoksulluk ezelden kalmış bize,
Başımızı sokmaya bir Ev yaptım çayıra düze,
Haber gelmiş çıkın yıkacağız Evinizi Güze,
Sana bir Miras bırakamadım Oğul,

Biz küçükken İnsanlığı Doğruluğu öğretti Babam,
Kuru Ekmek yedik sanki Ballı Kaymak,
Yatım Katım yokki sana bıraksam,
Sana bir Miras bırakamadım Oğul,

Benden sana Baba nasihatı iyi dinle sözümü,
Sakın ha elin Malına dikme Gözünü,
Taş Toprak ye Lakin ettirme sözünü,
Eline Beline Diline Sahip Ol Oğul,

İnsanlığı Aşıladım sana bu yaşıma kadar,
Doğruluğu dürüstlüğü anlattım bildiğim kadar,
Dilerim sende gidiersin bu yoldan Ölene kadar,
Doğru Yoldan yürü Yanlışa sapma Oğul,

Arkamda duranım olmadı bu zamana kadar,
Hep kendim öğrendim doğru yolu bulana kadar,
Sende şaşırma ben varım ölene kadar,
İnsanlığını Kişiliğini Kaybetme Oğul,

Ne Yat ne Kat nede Para bırakdım sana,
Ben bilmedim Oğul Yabancı bunlar bana,
Anlımın terini doktüm bir Lokma Ekmek uğruna,
Haram Lokma yeme Oğul Aheste Aheste çıkar sonra

Elin Ekmeği Kanlıdır Helal Olsun Silip Yiyebilene,
Nice Kansızlar gördüm kolay Lokma peşinde,
Sütten Ağzım Yandı Yoğurt u Üfleyerek yiyorum şimdide,
Dilin Yanmadan Yanlışı gör Oğul,

Şimdi anlayamazsın bu sözlerimi,
Sen anlayıncaya kadar ben hep söylerim,
Korkarım benim yaşımda vurmayasın Başın,
Kulaklarını iyice aç dinle Oğul,

Çok Şükür Kulaklarım açık Baba,
Söylediklerini aklıma yazdım unutmam asla,
Mal Mülk Yat Kat Kimin Umrunda,
Doğruluğu İnsanlığı Miras Bırakdın Babam sen bana,

Adım Sadık dır Şaşmam Özümden,
Yokluk vız gelir Yat Kat yokdur gözümde,
Her zaman gideceğim Doğruluğun izinden,
Ömrüm Yettikçe Duyuracağım Sazım dan Sözüm den