Nolur kal,bir incir mevsimi kadar.
Her yarımı kendi içinde terk eder gibi.
Şimdi ağlamak istemiyorum.
Gümüş aynalar gibiyiz ters düz edilen.
Şimdi mirastır,benden kalan varsa,
Küçük bir kız çocuğuna.
Ah,yol kenarlarında,yol kenarlarında
Ağlamak istemiyorum..
Onun içindir ki,bir sandık odasında
Kapatılmış teriyer yavrusu gibi
Tırmalıyoruz seni,hayat.
Şimdi ağlayabilirdik,
Kısa bir vazgeçiş içerseydin eğer.
(İstanbul)
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta