Miranda Şiiri - Mehmet Emin Eryazgan

MİRANDA

Gülümse miranda,
Bahar dallarından gülümse sonbaharlarıma
Söğüt gölgesinden kon avuçlarıma,
Korkusuz bir çalı kuşu gibi..
Deniz kenarında,
Çiğli sattlerde,
Humuslu sahillerin canhıraş çimeni,
Tuz yüklü dalgalara inat;
Yeşer nebatıma Miranda..

En durgun hallerimin haresi,
Yokluğunun özlem cenderesinde
Çaresizliklerimin çaresi,
Dokun yarelerime,
Ve darmadağın olmuş bütün parelerime.
Parmak uçlarından hayat bahşet 
Ecelin eşiğindeki ümitlerime Miranda..

Tebdil et seni baştan tırnağa
Tevkif et beni;
Hapset içindeki aşk tapınağına..
Al beni Miranda;
Kirlenmiş avuçlardan bedenimi,
İhtiras çukurlarından yüreğimi,
Ve ıslah et;
İçimdeki zehirli Engereğimi.
Kurtar beni Miranda..