Miracın Bineği Şiiri - Mustafa Turhan

Miracın bineği kemale erme
Hakikat önüne bendini germe
Dinleyip sesini temize verme
İnsan acayiptir burağı sormaz

Yerden aldığını semaya atar
Allahın mülkünü benim der satar
İyilik güzellik insana batar
İnsan acayiptir kendini görmez

Nefsinden acizdir âlemi tanır
İnsanı sevmeden olduğun sanır
Herkese taş atıp içe kapanır
İnsan acayiptir kendini yermez

Nefsini bilenler seherle doğar
Sevip sevilene yıldızlar yağar
Hased öfke kini peşinen boğar
İnsan acayiptir taksiti vermez

Gizli hazineyi hariçte arar
İlim kendisinde kesrete sorar
Allah perde yok der perdeler sarar
İnsan acayiptir kafayı yormaz

Rahmanın sıfatı seven insandır
Rahimin siması aşkla yatandır
Esmanın çehresi göze batandır
İnsan acaiptir akıl sır ermez

Kutsal olan akıl havada gezmez
Akıl yâri ise gayriyi sezmez
Gönüllü gönülde sevgiden bezmez
Ladan acayiptir kendini bilmez.

9 Nisan 2008