Müsterih olunuz
Bu şiir canınızı acıtmayacak
Çünkü siz ne soysuzsunuz ne sopsuz
Atalarınıza hep iftihar vesilesi olmuşsunuz
Aklınız ilminizden de müthiş
Garptan ne gerekiyorsa temin edilmiş
Düştü oltasına karanlığın
Dizi aksak ve sol gözü kör bir ahmak
Duymadı sesimi
Şilep çoktan sarılmış yorganına
Erkenden uyumuş
Ay bir köşeye saklandı
Uzayıp gidiyordu koridor
çok hızlı
tutamıyordum bir türlü yelesinden
İki bardak şarap içmiştim sadece
Kahverengiydi ve yer yerinde durmuyordu
Tutunacak hiç bir şeyim yoktu
Kül rengi ve güneşin hiç değmediği
Başımın üstünde ki küçücük pencere
Denize bakıyor muhtemel kokusunu görüyorum
İspanyol gardiyan çığlık çığlığa ve suyumuz yeşilimsi
Hangi ayın kaçı bilmem
bakmıyorum artık duvarda ki çizgilerime
Sokaklar sen yoksun diye boştu
Işıklarsa uyuduğun için loş
Buralar masumdur elbet taşların ne günahı var
Varsın güzel rüyalar senin olsun
Akan denizlerin boynuna ben tutunurum
Yıldızlara bakmak da benim
Denizin ortasında tam da
bir lamba
Usulca tüketiyordu
Rüzgar bana vuruyordu
Ellerim terliyordu
Soğuktu
En çok da unuttuğum yerlerime vurdu sokak
Bunun bir izahı olmamalı
Bu kadarda ölünecek ne var
Her günün onsuzluğununcu gününmüş
Denizler bileklerine sarılmış
Rüzgar gizlice içeri girmiş
Sen yokken bir yağmur damlasıdır güneş geceleyin
Rüzgarlar sıcak eser
Bulutlarsa hüzünlü şarkılar söylerler
Bir günde ömrümden bin günler geçer
Sonra bir kapı gıcırtısı eşlik eder bulutlara
O kapıdan sen girersin diye gönlüm dalar rüyalara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!