Miraç Teri Şiiri - Mehmet Mert 2

MİRAÇ TERİ

Boşuna çırpınış bu girdaplarda,
Söylenenler masal hakikat dışı.
Maddeye köleler daim mezarda,
Ebedi ölüm bu; yoktur bir yaşı.

“Hiç!” deyip geç şu dünyanın künhüne,
Aş yokuşu, uç sonsuzluk gülüne,
Yarını bulanlar ermiştir düne,
Bitsin gitsin bu faniler savaşı.

Kır zinciri, prangayı parçala,
Allah’tan başkası benziyor fala,
Sakın boyun eğme, kul olma kula,
İnsan ol ve kulluk onuru taşı…

Ezdirme kalbini fani varlığa,
Düşersin dikkat et amansız ağa,
Dönersin o ağda garip balığa,
Fanileri sevmek kölelik başı…

Dev adımla yürü geç okyanusu,
Okyanus dediğin sana damla su,
Ruh ile bozulur bu oyun, pusu,
Gerçek kulun Cibril’dir arkadaşı…

Allah’tan gayrısı batıldır anla,
Anla ama inan serapa canla,
Kanadını ger dost kalbten duanla,
Bir miraç teridir her bir göz yaşı…