Miraç Sert Şiirleri - Şair Miraç Sert

Acılar zamanla geçer yaşamayanlar için.

Acınası bir haldeyim, Herşey elimden kayıp gidiyor.
Ne yapıcağımı bilmiyorum. tek yaptığım şey
Güzel ve berrak gökyüzünü izlemek.
Sadece kuş olmak istiyorum gökyüzünde amaçsız, bir hedefi olmayan, güvendiğim bir dalda durmak istiyorum.
Evet biliyorum saçma geliyor ama insan ne yapıcağını bilmediği zaman herşeyi düşüne biliyor.
mesala bu sözleri yazarken.

Her günüm aynı geçiyor, değişmeyecekmiş gibi.
Bazen, bir boşlukta kaybolmuş hissediyorum kendimi.
Bazen, açık bir okyanusta yalnız bir gemi gibi.
Bazen, her şey anlamsız geliyor, içimdeki bu hüzün.

Düşünüyorum, düşünüyorum geceleri ve gündüz,

Aşk diyorum üstadım, belkide korktuğumuz kadar kötü değildir. Aslında aşk denilen şey, ya eşsiz bir duyguysa. Ya aslında bizi bir uçtan diğer bir uca saatlerce gitmek yerine saniyesinde götürecek kadar hızlı akan bir hissiyatsa. Ya bizi özel kılacak olansa...

Nerden bilebiliriz nerden anlayabiliriz peki. Yaşamak mı gerek yoksa yaşatmak mı. Nerden bilicez bu duyguyu. Hem deli gibi korkup hem de deli gibi arzuladığımız bu duygular bir kaçış mı yoksa, bu karışık dünyadan.

Anlamak istiyorum, tatmak belkide, yada kaybolmak içinde. Aşk diyorlar efendim. Sevgi diyorlar, ayakların yere degmemesi. Bir sürü uçan kelebek. Peki soruyorum size insan nasıl korkar cennetten, insan nasıl korkar aşktan, insan diyorum azizim insan, nasıl korkar bu duygulardan.

Her günüm aynı geçiyor, hiç birşey değişmicekmiş gibi.
Bazen, kendimi bir boşlukta hissediyorum.
Bazen, kendimi açık bir okyanusta duran gemi gibi.
Bazen, Herşey o kadar anlamsız geliyorki.
Düşünüyorum, çok düşünüyorum.
Sanki kendimi rüzgara karşı direnen bir kuşa benzetiyorum.

Bir gün her şeyden bıkmış haldeyken,
Gün doğumuna bakıyordum sessizce.
Uyuyamadım, zihnim daldı düşüncelere,
Son sigaramı yaktım, dumanla düşlerime.

Güneş yavaşça doğarken gözlerimde,

Hayallerin öldüremediğini zaman öldürür

Ve birden bütün içtenliğinle bir şiir yazarsın.
Kimseyle paylaşmak istemezsin.
Alırsın eline bir kağıt kalem.
Bütün iyiyi ve kötülüğü anlatırsın Bütün içtenliğinle.

Bakarsın gökyüzüne, saatlerce donup kalırsın.

Kendimi yorgun ve bitkin hissediyorum.
Artık içimden birşeyler yazmakta gelmiyor.
Duygusuzlaşıyor muyum yoksa ölüyor muydu hislerim.
Bilmiyorum, artık yaşamakta bana mantıklı gelmiyor.

Bir gün Babama bir soru sordum "Baba ben hiçbir şey hissedemiyorum. Ne mutlu olabiliyorum ne de hüzünlü olabiliyorum neden böyle? " Babamda bana bakarak şu sözleri söyledi. "Oğlum aşık ol. Hayatın boyunca bağlanacağın ve onunla mutlu olabileceğin bir kadın bul." dedi ama bilmiyorki imkansız bir kıza aşık olduğumu.