Miraç'a Şiiri - Evrim Evrensel

Öz Özlüde gezdi, Ulu buluşma,
Musa, İsa,Mu ahmet Ona baktı.
Işındı yürüdü, ışığa koşma,
Akıl eremez ki O sıra yetti.

Ne deve vardı, ne ortada burak,
Öz Özüne erdi yok oldu ırak,
Ulaşan idraktir, ötesin bırak,
Miraç algımızdır, Nur Nura yetti.

Beşer yordu durdu anlayamadı,
Sığdakinin biri algılayamadı,
Yaratanı özde buldu yokladı,
Akıl Çipin çözdü, O sıra gitti.

Yaratanın özüne sadık kaldı,
Zerre kadar, dirhem kadar şaşmadı,
İnsanın insandan farksızın dedi,
Hakkı Hak belledi, Hak Hukuk yetti.

Mahlükattan kopup eyledi beşer,
Cebrail rehberden ulaştı haber,
Sevgi köprüsüyle yürüdü ekber,
Kılavuz gerekmez, kendisi aşktı.

Evrim Evrensel der, böylesi bence,
Yaratan özüne dolar sevince,
Bu sırlara akıl eremeyince,
Hakkı hak'ta gördü, Hakka ulaştı.