nasılda gürültü çıkarttılar..,
kat kat göklere çıkamazdı insan.
fezanın derinliklerinde izsiz.
toplanıp aşağılamaya
alaylarına alacaklar
insan peygamber in ışığını.
alt üst oldu şehir.
inanılmazı kabullenemedi
hayat ancak yaşadığımızdır
diyen maddeci …
oysa Mirac yükselmekti
dünyeviliklerden.
mesafe almasıydı insanın..
maddenin ötesine geçmekti,
önemsizleştirmekti …
sırların sırrını açıklayan bir gece
ne yana dönse insan
meleklerle..
ışık bir gece daha giriyor kapıdan.
mü’minin secdesi,
Allah a en yakın olduğu mekan..
her secde bir Miraç
her Miraç, Rabb ine kabulüdür insanın.
şimdi seyre dalsın,
dönüşüne Nebi nin göklerden,
bu geceye açılan pencereden..
31.08.2005 / Eminönü
Mustafa kaya
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 31.8.2005 00:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)