Miraç Şiiri - Mustafa Yaralı

Gece yolcusuna, ulu davette,
Zamanın, mekânın dürülüşü bu.
Vahdet illerinde, canlı ayette,
Muhabbet bağının, örülüşü bu.

Aklın Cebrail’le, aşkın Burak’la,
Zevki Refref ile en son durakta,
Bir anda cem olup, yakın ırakta,
Can ile cananın, görülüşü bu.

Rahman süvarisi kalkınca şaha,
Bir lahza yollarda eğlenmez daha,
Gözleri kaymadan, hedef Allah’a
Gönlü küheylanın, sürülüşü bu.

Seven sevdiğinden, duyup “dön gel’i”
Koparttı ipleri, kırıp çengeli,
Sitre-tül münteha denen engeli,
Tevhit küreğiyle kürüyüşü bu

Her kapıyı açan, kalbi zikirle
Âlemlere rahmet, dâhi fikirle
Makamı Mahmud’a, Hamdi şükürle
Sıfatların Zat’a, yürüyüşü bu.

O zümrüdü Anka, zamanı yardı
Bir anın içinde, Kaf’ına vardı,
Kaplayan kapladı, kuşatıp sardı,
Zat’ın sıfatları, bürüyüşü bu.

Hiç gayrı bakmadı, o Zül Celale,
Gördü Ekrem yüzü, baktı Cemale,
Yüce mertebede, erdi Kemale,
Yaralının onda, çürüyüşü bu.

28.06.2011…Mustafa YARALI