Miraç Şiiri - Durmuş Güner

Bak işte geldi miracın efendim!
üzüntülerine bir teselli gerek.
Ve usulca bir dokunuş müjdeliyor seni,
alıp götürmek için sevgiline,
gülerek...
Süleyman'ın mescidinden yükselerek göğe,
çırparak kanatlarını cennetin atıyla,
rüzgar tarıyor saçlarını omuzlarına doğru.
Belki de dokunmak istiyor! kim bilir?
bilerek.
Her katta bir dost,bir yoldaş!
seni saygıyla karşılıyor arş-ı ala...
Ve işte o an;
susuyor kainat,
dinliyor sizi büyük bir aşkla.
Severek.
Kutlu miracın gerçekleşiyor...