Miraç Şiiri - İbrahim Halil Özdemir

MİRAÇ
Bir miraç gecesi
Bir kandil
Bilinmezliklerin bilmecesi
Ateşin sebebi dil
Hızlı hızlı akan zamanda
Yetişmenin şifresini gelde bil

Açtım yine ellerimi
Yalvardım sana
Af edecek sensin
Şükür sebebi sen
Bağışla beni Rabbim
Bağışla!
Bu yıldızların yolu açtığı akşamda
Hayatım, ölümden kaçmakla geçti
Şaşkındım, birazda cahil
Farazi
Her adımla ölüme bir adım daha yaklaşmış ehil
Şimdi kurumuş olsa da tüm sahil
Dilim de sen
Gönlümde sen
Zikrimde sen
Ey Mevla'm
Neyim ben!

Miraç,
İnsan ve dolunay
Kimi toktur kimi kalır aç
İki rekat namaz
Emanet edildi bize
Kadın, hatun, arvat
Edildi başa taç
Kıymet bilmezse insan
Yavaş yavaş ağarır baştaki saç.
Ey Mevla'm
Bu gecenin hatrına
Tüm kapalı kapılarını
Biz günahkar
Erkek ve kadın kullarına
Sonuna kadar
En hikmetli şekilde sen aç.