Mirabo Köprüsü’nden Sen nehri
Ve aşkımız akar.
Hatırlatıyor sana bana;
Elemleri sevinçler izler daima.
Gel ey gece, çal ey saat!
Günler gelip geçiyor,
Ben, aynı yerdeyim yine.
El ele, yüz yüze kalalım;
Köprünün altından kollarımız aksın!
Ölümsüz bakışlarının yankısı sularda,
Öylesine yorgun düşmüş şu dalgalar!
Gel ey gece, çal ey saat!
Günler gelip geçiyor,
Ben, aynı yerdeyim yine.
Sevgi bile sular gibi akıp geçiyor,
Aşk gidiyor.
Hayat ne kadar ağır,
Ve ümitler neden böyle şiddetli?
Gel ey gece, çal ey saat!
Günler gelip geçiyor,
Ben, aynı yerdeyim yine.
Günler geçiyor, haftalar geçiyor.
Oysa ne geçen zaman,
Ne de aşklardır geri dönen.
Mirabo Köprüsü’nden akan hep sen ve Sen.
Gel ey gece, çal ey saat!
Günler gelip geçiyor,
Ben, aynı yerdeyim yine.
(Fransızca'dan Quillaume Apollinaire)
Oyhan Hasan BıldırkiKayıt Tarihi : 28.9.2005 00:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!