Yar dedim yara oldu
Kal dedim gideceğim dedi
Ah bu cana ne intikamın vardi
Yakıyor canımı vaz geçtin sen benden
Neden nerede günahım bilemedim sevgilim
Artık dönme dönemezsin
Kara bahtım, kör talihim
Baht sandim diri cana giydim kefen.
İkinci olmak ne bahtdir ne eder bahtiyar .
Heves değil sandiğin kadar
Doğru değil başta verilen sözler
Sanma uçarsin kanatsiz
Sözlerimi dinle kardeşim
Yanmasin sonra canın
Unutma bu dünya acımasız
Acitir kanatır her an her saniye
Kendine yüreğine hakim ol
Ağlamasın sonra güzel gözlerin
Kendi kendine kefen dikmiş sın
Kumasi olan zehirli şerabi içmiş sın
Tarifi olmayan cehenneme düşmüşsün
Göre göre kendi kendini ateşa atmışsın
Ah senin olmayan birini sevmişsin
Keşke hic uyanmasam uykuda
Görmesem artık dünya telaşini
Gücüm yok , göresim yok dertleri
Keşke hiç yer kaplamasam bu hayata
Kalmadı kalmadı bu cana sabır
Yalnızım , huzursuzum
Anne kokusu arıyor
Baba hasreti çekiyor
yine de gülmekten vazgeçmiyor
Kimsesiz çocuklar
Yürekleri dert lanmış
karanlıkta bağlanmış
Kınamayınız kimseyi
Kınadığınız kişiyi derdi ona yeter da artar
Bilemeyiz ne olur yarınımız değil anımız
Bilemeyiz kim yaşar Kınadığınız şeyleri
Ayıp etmeyin bilmeden duyduklarınızla
Kolay değildir hayat Herkes bilir bilmeyen öğrenir elbet.
Yordu bu Kırık Hayatlar .
İçi dolu çamur çatlaklar .
Kime ne dersem bilemem
Eskiden arayan soranım vardı
Ümidim, Hayalım vardı .
Ne oldu da değişti her şey
Kıskançlık zehrini İçtim neden
Kendi mezarımı kendim kazdım neden
Olmayacak bir yolla çıktım
Her geçe öyküm oldu kabus
Beni aldattığını düşünmüyorum.
Gözü Kör olsun görmedi göz yaşlarımı
Onun kadar kimseni sevmedim
Bu acılarım ne kadar sürer bilmiyorum
Amma elbet geçer bir gün
bir gülüşü vardi delirtti beni
En sıcak sözleri yalanlar oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!