Mira Şiiri - Orhan Yamak

YAPMA MİRA
Yapma Mira..
Tutma ellerimden...
Diz çöktüğüm yer kadar ağırdır küfem
Bir çok dilde çok anlama gelse de adın Yorgunluğum çekirdeği dünyanın
Düşersin benimle kaldıramazsın.
Yapma Mira...
Yaşananlar ciltler dolusu dram
Romanım uzundur yazdıramazsın
İçimde ummanlar okyanus kadar
Şaşırır pusulan
Yelkenlerin alabora olur durmadan
Hedefin limana vardıramazsın.
Yapma Mira...
Boğulursun yaşlarının selinde
Kaybolursun dertlerinin yelinde
Heba olur ömrün keder telinde
Bir ömür hüzünle yaşayamazsın
Bir devin gözüyle ağlayamazsın.
Yapma Mira...
Enkazı devralmak neyine senin
Cümle metrukların evi yüreğim
Elbette taş duvar sağlam temelim
Lakin çatılar yıkılmış su alıyor her yerim
Viraneden saray yaptıramazsın.
Yapma Mira...
Çetindir yolumuz bak yorar seni
Her kıvrımı diken engel döşeli
Virajdır her yanı keskin köşeli
Düzeltmek istesen kazdıramazsın
Yapma Mira...
Burası fenadır her şeyii hasret
Vuslat zannedersin akıbet er geç mevt
Sarsan da ha bir lahza ha elli yıl geç
Bir makber olmaya mahkumdur herkes
Ulaştım sanarsın kavuşamazsın.

Nisan 2014

Geçmiş zaman olur ki...