Minnettarım sana Şiiri - Serkan Kayan

seni atabilirim içimden diye düşündüm; son zamanlarda...
bir o kadar da karşıydım aslında...
istemiyordum seni atmayı yüreğimden...
çığlığı içimde yankılanıyordu, haykırışlarımın...
dayanamıyordum...
farkındayım, hiçbirşey de yapmıyordum...
nedenini de bilmiyorum...
olmuyordu, dayanamıyordum, sonu uçurumdu...
gitmeliydim uzaklara, bir başıma, çok uzaklara...
düşünmeliydim bu hüzün silsilesini...
gözlerim yolda kurmalıydım hayalini...
kurdumda, yaptımda...
birden çıktım yola, uzaklarda buldum kendimi...
hissettim sessiz ve bir o kadar hasretli nefesimi...
anladım ki her zerremde sen varsın...
sen..
ve sonra düşündüm...
masum bir aşktı bu...
yeni doğmuş bebek masumluğu vardı...
ama kader mahkumuydu...
doğuşundan mahkumiyeti vardı bu aşkın...
yalnızlık yazılmıştı kaderine...
ne sen olmalıydın benimle ne de ben seninle...
olmuyordu, kıramıyorduk bu talihi...
silemiyorduk yazılanı...
sonra hayalini kurdum...
işte o zaman kendimden geçmiştim...
meğer ne kadar özlemişim seni...
yüreğimde hissettim tenini...
uzun zaman önceydi bir kere elini tutmuştum...
o geliverdi birden aklıma...
meğer o gün benim için ne kadar önemliymiş...
sonra bir hüzün sardı etrafımı...
zaten bu hüzün bulutları hiç bu kadar uzun sarmamıştı...
sarmamıştı yüreğimi...
ve ben hiç kimseyi bu kadar sevmemişim...
onuda anladım tabi...
sonra gözlerin aklıma geldi...o en kara ve en güzel...
acaba unutmuşmuydum gözlerini...
ne kadar oldu gözlerine bakmayalı...
ben sayamadım geçen zamanı...
sayamadım...
artık sona yaklaşıyorum dedim...
ve sana minnettar olduğumu söylemek istedim...
çünkü ben sende gerçek sevgiyi tattım...
ne kadar acıtsada bu sevgi, sevilmeden sevmeyi öğrendim...
zaman oldu dert oldun içimde saplandın...
zaman oldu hiç çıkmadın düşüncelerimden...
bana sabretmeyi gösterdin...
bana herşeyi tattırdın...
hüznü, sevgiyi, aşkı ve daha birçokşey...
işte bunlar için sana minnettarım...
seni hiç ama hiç yüreğimden atmıycam...
seni hep sevicem...